Temsilcilik maliyetleri, hissedarların rekabet eden menfaatleri nedeniyle oluşan dahili maliyetlerdir. Hissedarlar Özsermaye Hissedarlar Özsermaye (Hissedarlar Özsermaye olarak da bilinir), bir şirketin bilançosunda, sermaye artı birikmiş kazançlardan oluşan bir hesaptır. Ayrıca, varlıkların kalıntı değerini eksi yükümlülükleri temsil eder. Orijinal muhasebe denklemini yeniden düzenleyerek Hissedarlar Özkaynağı = Varlıklar - Borçlar (müdürler) ve yönetim ekibi (aracılar) elde ederiz. Bu anlaşmazlığın çözülmesi ve ilişkinin yönetilmesiyle ilişkili harcamalar, temsilcilik maliyetleri olarak adlandırılır.
Önemli olan, bu maliyetlerin sahiplik ve kontrol ayrımından kaynaklanmasıdır. Hissedarlar, hissedar değerini maksimize etmek isterken, yönetim bazen hissedarların (yani, kendilerine fayda sağlayanların) çıkarına olmayan kararlar alabilir.
Örneğin, üst yönetim ekibi seyahat ederken gereksiz yere en pahalı oteli rezerve ettiğinde veya gereksiz otel yükseltmeleri sipariş ettiğinde acente masrafları oluşur. Bu tür işlemlerin maliyeti, şirketin işletme maliyetini artırırken, hissedarlara hiçbir katma fayda veya değer sağlamaz.
İki ajans maliyeti kategorisi:
- Temsilci (yönetim ekibi) şirketin kaynaklarını kendi menfaati için kullandığında ortaya çıkan maliyetler.
- Temsilcinin (yönetim ekibinin) hissedar menfaatlerinden önce kendisine öncelik vermesini önlemek için müdürlerin (hissedarlar) yaptığı masraflar.
Doğrudan ve Dolaylı Acente Maliyetleri
Temsilcilik maliyetleri ayrıca doğrudan ve dolaylı acente maliyetlerine ayrılır.
İki tür doğrudan acente maliyeti vardır:
- Hissedarlar pahasına yönetim ekibine fayda sağlayan kurumsal harcamalar
- Asıl-temsilci ilişkisini uyumlu tutmak için yönetim eylemlerinin izlenmesinden kaynaklanan bir gider
Birinci tür doğrudan acente maliyetleri yukarıda gösterilmiştir; yönetim ekibinin gereksiz yere en pahalı oteli rezerve etmesi veya hissedarlara değer veya fayda sağlamayan gereksiz otel yükseltmeleri sipariş etmesi.
İkinci tür doğrudan kurum maliyetinin bir örneği, şirketin mali tablolarının doğruluğunu değerlendirmek için dış denetçilere ödeme yapmaktır.
Dolaylı ajans maliyetleri, kaybedilen fırsatları temsil eder. Örneğin, hissedarlar hisse senedi değerini artıracak bir proje üstlenmek istiyorlar. Ancak yönetim ekibi, işlerin kötü sonuçlanacağından ve bu durumun işlerinin feshedilmesine neden olabileceğinden korkuyor. Yönetim bu projeyi üstlenmezse, hissedarlar potansiyel olarak değerli bir fırsatı kaybederler. Bu, dolaylı bir vekalet maliyeti haline gelir çünkü hissedar / yönetim çatışmasından kaynaklanır, ancak doğrudan ölçülebilir bir değeri yoktur.
Ajans Borç Maliyeti
Acente borcunun maliyeti, borç maliyetinin artmasıdır. Borç Maliyeti Borç maliyeti, bir şirketin borçlularına ve alacaklılarına sağladığı getiridir. Borç maliyeti, değerleme analizi için AOSM hesaplamalarında kullanılmaktadır. veya vekalet maliyeti problemlerinden korkan borç sözleşmelerinin uygulanması. Bir şirketteki borç finansörleri paralarının kontrolünde değildir - şirket yönetimi böyledir. Ajans borcunun maliyeti genellikle, borç sahipleri yönetim ekibinin hissedarlara tahvil sahiplerinden daha fazla fayda sağlayan riskli eylemlerde bulunabileceğinden korktuğunda meydana gelir. Şirketteki olası ana-vekil sorunlarından korktukları için, borç tedarikçileri kısıtlamalar getirebilir (borç sözleşmeleri gibi Borç Sözleşmeleri Borç sözleşmeleri, borç verenlerin (alacaklılar, borç sahipleri, yatırımcılar) borçlunun eylemlerini sınırlamak için borç verme sözleşmelerine koyduğu kısıtlamalardır ( borçlu).) paralarının nasıl kullanıldığına dair.
Yönetici-Temsilci İlişkisi
Müdür-acente ilişkisi, acente maliyetlerinde önemli bir rol oynar. Asıl-vekil ilişkisi, bir tarafın (asıl) diğer tarafı (vekil) kendi adına hareket etmesi için yasal olarak tayin ettiği iki taraf arasındaki bir anlaşmadır.
Müdür-vekil sorunları, müvekkil ve vekilin çıkarları uyumlu olmadığında ortaya çıkar. Sonuç olarak, acente masrafları oluşur.
Olası bir asıl vekil sorununu belirlemek için aşağıdaki örneği düşünün:
Sızan çatınızı düzeltmek için bir çatı ustasının hizmetlerini kiralıyorsunuz. Çatıcıya ödediğiniz saatlik ücret 40 dolar. Bir ana temsilci sorunu ortaya çıkabilir çünkü çatı ustasının ilgisi sizinkiyle aynı olmayabilir. Saatlik ücret aldığını bilen çatı ustası, daha fazla para kazanmak için çatıyı tamir etmek için mümkün olduğunca fazla zaman ayırmaya çalışabilir. Çatıların onarımı hakkında çok az şey bildiğiniz için bunu önleyemezsiniz. Acente maliyeti, çatıyı tamir ettirmek için çatı ustasına ödediğiniz ekstra tutardır.
Ajans Maliyetlerini Düşürmek
Bir müdür-acente ilişkisinde acente maliyetlerini azaltmanın en yaygın yolu bir teşvik programı uygulamaktır. İki tür teşvik vardır: mali ve mali olmayan.
Mali teşvikler en yaygın teşvik şemalarıdır. Örneğin, bir kuruluşun belirli bir hedefe ulaşması durumunda, yönetim ekibinin parasal bir bonus alacağına karar verilebilir. Performansa dayalı mali teşvikler, temsilcilerin şirketin çıkarına en uygun şekilde hareket etmeleri için motive etmeye yardımcı olur. Mali teşvik örnekleri şunlardır:
- Hisse Senedi Opsiyonları Hisse Senedi Seçeneği Hisse opsiyonu, alıcıya dayanak hisse senetlerini önceden belirlenmiş bir fiyattan ve belirli bir süre içinde alma veya satma hakkı veren iki taraf arasındaki bir sözleşmedir. Hisse senedi opsiyonunun satıcısına opsiyon yazıcısı adı verilir ve burada satıcıya hisse opsiyon alıcısı tarafından satın alınan sözleşmeden bir prim ödenir. : Kişinin önceden belirlenmiş bir fiyata belirli sayıda hisse satın almasına izin verin
- Kar paylaşımı: Yönetim, şirketin kârının bir yüzdesini alır
Mali olmayan teşvikler daha az kullanılır ve genellikle mali teşviklere kıyasla maliyetleri düşürmede o kadar başarılı değildir. Mali olmayan teşvik örnekleri şunlardır:
- Yeni ofis veya çalışma alanı
- Eğitim fırsatları
- İş arkadaşlarının takdiri
- Kurumsal araç
Ajans maliyetlerinin tamamen ortadan kaldırılamayacağına dikkat etmek önemlidir. Teşviklerin kendisi aslında ajans maliyetleridir. Bu teşviklerin amacı, doğru bir şekilde uygulandığında, yönetimin kendi çıkarları doğrultusunda hareket etmesine izin vermekle karşılaştırıldığında (muhtemelen daha yüksek maliyetlere neden olacak) bu maliyetleri düşürmektir.
İlgili Okumalar
Finans, finansal modelleme kursları ve finansal analist sertifikasyonu sunan büyük, küresel bir sağlayıcıdır. FMVA® Sertifikası Amazon, JP Morgan ve Ferrari gibi şirketlerde çalışan 350.600'den fazla öğrenciye katılın. İşletme giderlerini daha iyi anlamanıza yardımcı olmak için, işte bazı ek Finans kaynakları:
- Nakit Dışı Giderler Nakit Dışı Giderler Nakit dışı giderler bir gelir tablosunda görünür, çünkü muhasebe ilkeleri, gerçekte nakit olarak ödenmemelerine rağmen kayıt altına alınmalarını gerektirir.
- Sabit ve Değişken Maliyetler Sabit ve Değişken Maliyetler Maliyet, niteliğine göre çeşitli şekillerde sınıflandırılabilen bir şeydir. En popüler yöntemlerden biri sabit maliyetlere ve değişken maliyetlere göre sınıflandırmadır. Sabit maliyetler, üretim hacmi birimlerindeki artış / düşüşlerle değişmezken, değişken maliyetler yalnızca bağımlıdır
- WACC Formula WACC WACC, bir firmanın Ağırlıklı Ortalama Sermaye Maliyetidir ve öz sermaye ve borç dahil olmak üzere harmanlanmış sermaye maliyetini temsil eder. WACC formülü = (E / V x Re) + ((D / V x Rd) x (1-T)). Bu kılavuz, ne olduğu, neden kullanıldığı, nasıl hesaplanacağı hakkında bir genel bakış sunacak ve ayrıca indirilebilir bir WACC hesaplayıcısı sağlayacaktır.
- Değerleme Yöntemleri Değerleme Yöntemleri Bir şirketi süreklilik arz eden bir işletme olarak değerlendirirken kullanılan üç ana değerleme yöntemi vardır: DCF analizi, karşılaştırılabilir şirketler ve emsal işlemler. Bu değerleme yöntemleri yatırım bankacılığı, öz sermaye araştırması, özel sermaye, kurumsal gelişim, birleşme ve devralmalar, kaldıraçlı satın almalar ve finansmanda kullanılmaktadır.