Spesifik Tanımlama Yöntemi - Tanım, Nasıl Çalışır, Artıları ve Eksileri

Spesifik tanımlama yöntemi, envanter değerlemesi ile ilgilidir Envanter Değerlemesi Envanter değerlemesi, bir işletmenin envanterinin değeri için muhasebe uygulaması anlamına gelir. İşletme envanterleri, bir işletmenin yürütmek için ihtiyaç duyduğu ve üretim sürecinde kullanılan veya müşterilere satılan tüm malzemeleri ifade eder. , özellikle envanterdeki her belirli kalemin takibini yapmak ve kalemleri birlikte gruplamak yerine maliyeti ayrı ayrı atamak - genellikle ilk giren ilk çıkar (FIFO) İlk Giren İlk Çıkar (FIFO) İlk - Stok değerleme muhasebesinin İlk Çıkar (FIFO) yöntemi, malların satışının veya kullanımının satın alındıkları sırayla aynı olması uygulamasına dayanır. Başka bir deyişle, FIFO yöntemi altında,en erken satın alınan veya üretilen mallar önce kaldırılır ve masrafları karşılanır. En son maliyetler kalır ve son giren ilk çıkar (LIFO) Son Giren İlk Çıkar (LIFO) Envanter değerlemesinin Son Giren İlk Çıkar (LIFO) yöntemi, en son üretilen veya elde edilen varlıkların uygulamasına dayanır. ilk masrafı karşılanacak. Diğer bir deyişle LIFO yönteminde en son satın alınan veya üretilen mallar önce kaldırılır ve masrafı alınır. Bu nedenle eski envanter maliyetleri yöntemlerde kalır.eski envanter maliyetleri yöntemlerde kalır.eski envanter maliyetleri yöntemlerde kalır.

Spesifik Tanımlama Yöntemi

Belirli Tanımlama Yöntemini Anlamak

Spesifik tanımlama yöntemi, bir şirket envanterindeki her bir öğeyi veya birimi belirleyebildiği, işaretleyebildiği ve izleyebildiği zaman yararlı ve kullanılabilir. Spesifik tanımlama yöntemi, elektronik envanter izleme sistemine taranabilen elektronik etiketlere veya seri numaralı çıkartmalara sahip daha büyük şirketler tarafından kullanılabilirken, envanterindeki öğeleri kolayca tanımlayabilen veya sayabilen küçük işletmelerde en yaygın olanıdır.

Bazen süreç basitçe bir çalışanın eşyalara göz atması ve bunları bir kağıt parçası üzerine işaretlemesi ile yapılabilir. Teknoloji ve bilgisayar programlarının her şeyi çalıştırdığı bir çağda, özel tanımlama yöntemi benzer şekilde kullanılır; ancak, envanter sayıları bir elektronik tabloya kaydedilir.

Spesifik tanımlama yöntemine göre, satın alınan her bir ürünün maliyetinin ayrı ayrı belirlenebilmesi de gereklidir. Maliyetin bir numara veya kalemin diğer tanımlayıcı özelliği ile kolayca ilişkilendirilmesi gerekir, böylece o kaleme doğrudan bağlanabilir. Aynı şekilde, ürün satış vaadi verildiğinde kolayca izlenebilmeli, bulunabilmeli ve mevcut olmalıdır.

Spesifik Tanımlama Yönteminin Artıları ve Eksileri

Spesifik tanımlama yönteminin temel dezavantajı, kullanımının, bir şirketin envanterindeki tüm münferit kalemleri kolayca ve tutarlı bir şekilde tanımlama, maliyetlerini izleme ve bunları satış veya satış vaadiyle üretebilme konusunda kesin bir yeteneği gerektirmesidir.

Hem Üretilen Malların Maliyeti (COGM) Üretilen Malların Maliyeti, hem de COGM olarak da bilinen, bir şirketin belirli bir süre boyunca toplam üretim maliyetlerini gösteren bir çizelgeye veya ifadeye atıfta bulunan, yönetim muhasebesinde kullanılan bir terimdir. zaman aralığı. ve ürünün satışı için alınan miktar - belirli bir ürüne, onu ayıran bir tür benzersiz tanımlayıcıyla eklenebilmelidir. Bu tür şirketlerin günlük olarak hareket ettikleri büyük hacim nedeniyle, büyük işletmeler için - büyük mağazalar gibi - süreci gerçekleştirmek inanılmaz derecede zor.

Bu, küçük işletmelerin genellikle karşılaşmadığı bir sorundur, bu nedenle bu tür şirketler, belirli tanımlama yöntemini yaygın olarak kullananlardır. Yöntemin bir yararı, envanterdeki gerçek ürün sayısı söz konusu olduğunda çok daha yüksek bir doğruluk derecesi ve daha sonra, tabii ki, kazanılan gelir veya kârdaki dolar sayıları söz konusu olduğunda daha yüksek bir doğruluk derecesidir. öğeler hasar görürse, kaybolursa veya iade edilirse herhangi bir kayıp gelir olarak. Böyle bir sistem altında envanteri kaybetme veya yanlış yerleştirme şansı, sağladığı doğruluktan dolayı neredeyse tamamen ortadan kalkar.

Özet

Spesifik tanımlama yönteminin sunduğu doğruluk ve hesap verebilirlik, en değerli özelliğidir. Gerçek, özellikle çok daha düşük envanter ve satış hacmine sahip yeni başlayanlar ve daha küçük işletmeler için geçerlidir. Malların nerede olduğunu ve satışlarının ne kadar getirdiğini anlama fırsatı, küçük şirketler veya geçim kaynakları ve büyümeleri envanterlerine bağlı olduğu için yeni başlayanlar için özellikle önemlidir.

Ek kaynaklar

Finans, Finansal Modelleme ve Değerleme Analisti (FMVA) ™ FMVA® Sertifikasyonunu sunar Kariyerlerini bir sonraki seviyeye taşımak isteyenler için Amazon, JP Morgan ve Ferrari gibi şirketlerde çalışan 350.600'den fazla öğrenciye katılın. Öğrenmeye ve kariyerinizi ilerletmeye devam etmek için aşağıdaki Finans kaynakları yardımcı olacaktır:

  • Satılan Malların Maliyeti (COGS) Satılan Malların Maliyeti (COGS) Satılan Malların Maliyeti (SMM), herhangi bir mal veya hizmetin üretiminde ortaya çıkan "doğrudan maliyeti" ölçer. Malzeme maliyeti, doğrudan işçilik maliyeti ve doğrudan fabrika genel giderlerini içerir ve gelirle doğru orantılıdır. Gelir arttıkça, malları veya hizmeti üretmek için daha fazla kaynak gerekir. COGS genellikle
  • Ekonomik Sipariş Miktarı (EOQ) EOQ EOQ, Ekonomik Sipariş Miktarı anlamına gelir. Operasyon, Lojistik ve Tedarik Yönetimi alanında kullanılan bir ölçüdür. EOQ formülü, sipariş başına maliyeti en aza indirirken belirli bir talep seviyesini karşılamak için gereken siparişlerin hacmini ve sıklığını belirlemek için kullanılan bir araçtır.
  • LIFO'ya karşı FIFO LIFO'ya karşı FIFO Muhasebede devam eden LIFO'ya karşı FIFO tartışması ortasında, hangi yöntemin kullanılacağına karar vermek her zaman kolay değildir. LIFO ve FIFO, satılan malların maliyetini ve envanteri değerlemede kullanılan en yaygın iki tekniktir.
  • İşletim Döngüsü İşletim Döngüsü Bir İşletim Döngüsü (OC), bir işletmenin envanteri alması, envanteri satması ve envanterin satışından nakit tahsil etmesi için gereken günleri ifade eder. Bu döngü, bir işletmenin verimliliğini belirlemede önemli bir rol oynar.